NC [OS Ravi x Hongbin] สถานีบำบัดความกาม

“เข้าใจที่ผมพูดมั้ย?” มือบางลูบไล้เข้าไปตรงคอเสื้อของร่างสูงที่โดนปลดกระดุมออก ราวี่ขยับหนีมือบางนั้นอย่างทรมาน
“ข เข้าใจครับ หยุดเถอะคุณฮงบิน ผมขอร้อง” เสียงแหบแห้งดังออกมาจากปากหยักอย่างยากลำบาก แค่ลูบไล้เท่านี้เขาก็มีความต้องการอย่างล้นเหลือแล้ว
“คุณต้องพยายามต่อไปนะครับ ผมทำแค่นี้เอง น้องชายคุณก็ตื่นซะแล้ว” ฮงบินอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะยอมถอนมือออจากอกแกร่ง ซิกแพคสวยที่โผล่ออกมาจากสาบเสื้อนั้นมันช่างดึงดูดสายตาฮงบินได้ดีเหลือเกิน
“ผมขอช่วยตัวเองได้มั้ย?” ร่างสูงเอ่ยร้องขอ ใบหน้าหล่อเหล่าตอนนี้เหมือนอยากร้องไห้เต็มทน
“ยังไม่ได้นะราวี่” ร่างบางเดินไปที่ปลายเตียงอีกรอบ ก่อนจะเริ่มเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองทีละชิ้นไปเรื่อยๆ ผิวขาวดุจหิมะปรากฏต่อหน้าร่างสูง ยอดอกสีชมพูชวนลิ้มลอง หน้าท้องที่มีซิกแพคพองามกับช่วงเอวที่ขอดเล็กชวนลูบไล้ ดวงตาคมสั่นระริก ฟันขาวขบเม้มริมฝีปากจนช้ำ
“เป็นไงบ้างตอนนี้?” ร่างบางที่ตอนนี้เหลือแค่กางเกงขายาวกับชั้นในเดินเข้าไปประชิดตัวร่างสูงที่แทบจะลงไปนอนดิ้นบนเตียง
“เหมือนจะขาดใจแล้วครับ!!!” ร่างสูงตะโกนเสียงดังลั่น ลมหายใจหอบถี่อย่างแรง
“เมื่อกี้อดทนได้ดีมากน้า ไม่เอามือถูเป้าเนี่ย ผมอนุญาติให้คูณช่วยตัวเองครับ” ร่างบางถอยออกห่างแล้วหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ ส่วนราวี่เมื่อได้รับอนุญาตก็รีบจัดการตัวเองจนเสร็จอย่างสุขสม
“แฮ่กๆ” ร่างสูงนอนแผ่ลงบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า ดวงตาคมเหม่อมองเพดานที่ประดับไปด้วยโคมไฟระย้า
“ราวี่” ร่างบางเอ่ยเรียกชื่อร่างสูงก่อนจะโน้มตัวมอง ราวี่สะดุ้งเล็กน้อยหัวใจเต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น
“ค ครับ” ร่างสูงตอบรับแล้วจ้องมองดวงตากลม … ถ้าเขาหลงรักนักบำบัดคนนี้จะเป็นอะไรมั้ย?
“วันนี้ทำได้ดีมากนะ พรุ่งนี้จะเพิ่มการบำบัดอีกขั้น” ร่างบางยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้ราวี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา คิดดีแล้วเหรอที่มาบำบัด จะหายกามหรือจะกามแบบอันลิมิตกันแน่!!!
วันถัดมาเป็นบททดสอบที่หินพอตัวเพราะฮงบินส่งคนอื่นมาทำการบำบัดแทน และราวี่ก็จำข้อตกลงระหว่างเขากับฮงบินได้ดี ห้ามกามใส่คนอื่น ซึ่งสำหรับราวี่แล้วมันทำได้โคตรจะยาก.. แต่พอการบำบัดเริ่มขึ้น ร่างสูงกลับทำได้อย่างไม่น่าเชื่อ อาการกามของเขาอยู่ในเกณฑ์ปกติอย่างน่าเหลือเชื่อเมื่อเครื่องวัดค่าอารมณ์แสดงผล
วันต่อๆมาฮงบินก็เป็นคนเข้ามาทำการบำบัดด้วยตัวเองตามปกติ ค่าอารมณ์ความต้องการของราวี่ดีขึ้นเรื่อยๆ จนบททดสอบชวนวาบหวามมาถึง ร่างบางเปลื้องผ้าที่ละชิ้นออกตรงหน้าของราวี่จนหมด ร่างบางค่อยๆย่างกายเข้าไปหาแล้วผลักร่างสูงลงนอนราบบนเตียง
“น นี่ก็การบำบัดเหรอครับ?” ร่างสูงเอ่ยถามแบบไม่เต็มเสียงนัก สายตาของเขามองสำรวจไปทั่วร่างบาง มันชวนลิ้มลองจริงๆ
“อื้อ.. เป็นครั้งแรกที่ฉันใช้วิธีนี้” ร่างบางกดสะโพกลงทับบนหน้าขาของร่างสูงก่อนจะลงมือถอดเสื้อผ้าของคนใต้ร่างออก มือหนาคว้าจับข้อมือบางเอาไว้
“ผมว่ามัน.. ไม่ดีนะครับ ถ้าผมปล้ำฮงบินขึ้นมาจะแย่นะ” ร่างสูงยับยั้งความหื่นกามเรี่ยราดของตัวเองได้แล้ว แต่กับฮงบินจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้งมันก็ยังหลงเหลืออยู่ในปริมาณที่น่าตกใจ
“ไม่แย่หรอก.. ถ้านายชอบฉันเหมือนที่ฉันชอบนาย” ร่างบางบดเบียดสะโพกลงบนท่อนเนื้อร้อน มือบางขยำซิกแพคสวยของร่างสูง ใบหน้าหวานเชิดขึ้น ปากบางเผยอสูดลมหายใจเข้าออกยั่วยวน
“ผม … ชอบฮงบิน และผมมั่นใจว่าตอนนี้ผมหื่นกับฮงบินแค่คนเดียว” ร่างสูงพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ สองมือเกร็งลูบไล้หน้าอกเนียนสวยไล้ลงมาถึงหน้าท้องขาว ปากหยักพรมจูบดูดดึงลำคอนุ่มอย่างเมามัน ลิ้นร้อนแลบเลียตุ่มไตสีหวาน
“อึก อ๊า” เสียงหวานครางเมื่อร่างสูงปรนเปรอสัมผัสนุ่มลึกแต่เร้าร้อนให้ สะโพกมนเด้งรับทุกจังหวะการเคลื่อนไหวของร่างสูง มือบางจิกเกร็งลงบนแผ่นกลังกว้าง ขาขาวถูกยกขึ้นให้พาดบ่าก่อนเอวสอบจะกระแทกกระทั้นท่อนเนื้อร้อนผ่าวให้ลึกลงไป
“อ๊ะ อ๊า ข ขอเร็วๆแรงๆ” เสียงหวานร้องขอเสียงกระเซ่าแล้วร้องครางเสียงดังเมื่อรับรู้ถึงความรุ่มร้อนที่ส่งเข้ามาในตัวเขาอย่างไม่ขาดสาย

ใส่ความเห็น