NC [OS RABIN] Hurt

 เสือตัวโตกำลังขย้ำลูกแกะที่ไร้ทางสู้ เสื้อผ้าที่หลุดรุยอยู่ก่อนหน้าของฮงบินถูกกระชากจนขาดเผยให้เห็นผิวขาวที่เต็มไปด้วยร่องรอยการถูกทำร้ายร่างกาย ดวงตาคมของราวี่เบิกขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ลิ้นสากร้อนไล่เลียไปตามลำคอขาวพร้อมดูดเม้มมันจนเป็นรอยช้ำสีแดง ก่อนจะไล่ลงมากลางหน้าอก ปลายลิ้นเลื่อนตวัดดูดดุนยอดอกสีชมพูจนบวมเป่ง

“อ่ะ อ อย่า ราวี่”

 

          มือที่ไร้เรี่ยวแรงของฮงบินยกขึ้นมากั้นระหว่างเขากับร่างสูงเอาไว้ แต่มันก็โดนปัดออกอย่างง่ายดาย

สองขาเรียวถูกยกขึ้นพาดบ่าร่างสูง ฟันคมไล่ขบเม้มขาเรียวสวยอย่างไม่ปรานี ร่างบางขยับหนีแต่ก็โดนรั้งเอวกลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิม สะโพกมนโดนบีบเค้นจนขึ้นเป็นรอยนิ้วมือ ดวงตากลมหลับลงอย่างเหนื่อยล้า ไม่อยากเป็นความป่าเถื่อนของคนรักตรงหน้าอีกแล้ว

 

          ราวี่ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้นว่าฮงบินจะหลับหรือตื่น กิจกรรมยังดำเนินต่อไป นิ้วเรียวสวยสอดใส่เข้าไปในช่องทางสีหวาน มันขยับเข้าออกอย่างไร้ความปรานี ฮงบินร้องครางด้วยความเจ็บปวดสุดชีวิต แต่หลังจากนั้นไม่นานก็สำผัสได้ถึงของเหลวเย็นที่ถูกป้ายเข้าไปในช่องทาง แล้วตามมาด้วยท่อนเนื้อร้อน ฮงบินแทบอยากจะกรีดร้องให้ลั่น แต่ไม่มีเสียงใดล็ดลอดออกมาเลยด้วยซ้ำ

          แรงกระแทกหนักหน่วงทำให้ร่างกายของฮงบินสั่นสะทาน มือบางจิกลงบนผ้าปูที่นอนแน่นเท่าที่จะมีแรง น้ำตาไหลจากดวงตาบวมเป่งไม่มีหยุด เสียงเนื้อกระทบเนื้อยังคงดังก้องตอกย้ำความเจ็บปวดในจิตใจ

          ใบหน้าหล่อก้มลงครอบครองยอดอกสีหวานและดูนดุนมันอีกครั้ง มือหราบีบเค้นคลึงสะโพกมนอย่างเมามันพร้อมกระแทกครั้งแล้วครั้งเล่า กลิ่นคาวเลือดบางเบาแตะจมูกทั้งสองคน… กว่าจะเสร็จฮงบินก็แทบขาดใจตายและสลบไป