“นายได้หัวใจฉันไปตั้งนานแล้ว มาเรียกร้องความรับผิดชอบอะไรอีกล่ะ เปิ่นจริงๆเลยนะ”
มือหนาเกลี้ยใบหูยาวปุกปุยของอีกคนเล่นไปมา อีกมือไล่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างชำนาญ ผิวขาวเนียนเผยออกมาเรื่อยๆเมื่อเสื้อผ้าหลุดร่วงออกจากร่างกายของฮงบิน
“เจ้ากระต่ายมือไว”
ฮงบินว่าด้วยเสียงต่ำ ใบหน้าหวานแดงก่ำ มือเล็กลูบไล้ต้นคอร่างสูงไปมาอย่างยั่วเย้า ขาเรียวยกชันขึ้น หัวเข่ามนกลมสอดแทรกหว่างขาร่างสูงถูไถส่วนอ่อนไหวใต้ร่มผ้า
“อืมม นายก็เป็นกระต่ายขี้อ้อนเหมือนกันล่ะน่า”
ร่างสูงครางในลำคออย่างพึงพอใจ มือหนาค่อยๆลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างบางอย่างหื่นกระหาย ดวงตาคมเป็นประกายวาบวับยามจ้องมองเรือนร่างตรงหน้า ปากหยักได้รูปเริ่มบรรเลงขบเม้มหยอกเย้าตุ่มไตสีหวานที่แข็งชูชันสู้ ฮงบินเสียวสะท้านไปทั้งร่างสัมผัสแปลกใหม่ที่เคยเจอเป็นครั้งแรกทำให้มือบางจิกเกร็งลงบนต้นคอแกร่งอย่างลืมตัว ร่างกายแอ่นตอบรับทุกสัมผัสที่ได้รับการปรนเปรอจากร่างสูงอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
“อ่ะ อื้ออออออ”
ร่างบางครางเสียงหวานเมื่อรู้สึกถึงการรุกล้ำตรงช่องทาง นิ้วเย็นๆถูกสอดใส่เข้าไปอย่างนุ่มนวล จะบอกว่าเจ็บมันก็เจ็บแต่เพราะเป็นนิ้วของคิมวอนชิก อะไรมันก็ดีไปหมด… -///////////////-
“จะเบามือที่สุด”
เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหูพร้อมกับมอบจูบแสนนุ่มนวลแต่ร้อนแรงให้กับคนใต้ร่าง มือหนาจับตัวร่างบางพลิกนอนคว่ำลงแล้วค่อยๆโอบเอวบางดันขึ้น สะโพกมนโก่งรับท่อนเนื้อร้อนผ่าวได้อย่างดีไม่มีที่ติ แรงกระแทกกระทั้นมีมากขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับเสียงครางหวานที่ดังขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ช่องทางสีหวานคอยตอดรัดท่อนเนื้ออุ่นร้อนอยู่เป็นประจำจนร่างสูงครางออกมาอย่างมีความสุข
กิจกามจบลงไปแล้ว…. แต่คุณไม่เคยรู้ใช่ไหมว่า กระต่ายเป็นสัตว์ที่ไม่มีฤดูผสมพันธุ์ มันสามารถปฏิบัติกิจกามได้ตลอดเวลา มันจะหยุดทำก็ต่อเมื่อมันเหนื่อยแล้วเท่านั้น และตอนนี้…คิมวอนชิกไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยเลยแม้แต่นิดเดียว